Twee jaar geleden vond ik er Chie Mihara schoenen ter waarde van 200 euro, voor slechts 5 euro. Vorig jaar vond ik er 2 paar pumps, een jurkje en een sjaaltje. Ik scoor er elk jaar wel goed ;-)
Dit jaar vond ik er 2 jurkjes, 2 paar ballerina's, slofjes voor in huis en een leuke Maïzena blik voor de koekjes.
En het vreemde is, dat ik altijd vind wat ik zoek. Zo was ik een tijdje terug naar leuke korte shortjes op zoek voor mee op reis, vond ik er ééntje in de Kringwinkel. Of die Chie Mihara schoenen, al lang op de wishlist maar boven mijn budget, vind ik er nog in een redelijk goede staat voor 5 euro. En dit jaar wilde ik graag ballerina's extra kopen omdat ik nog maar 1 paar heb, et voila ik vind er direct 2 paar. Sterke mindset heb ik ;-)
Iedereen die me kent weet dat ik graag tweedehands shop. Ik houd van vintage en retro en dan is tweedehands shoppen natuurlijk niet zo vreemd.
Maar er zit ook een andere rede achter. Sinds de ramp in het kledingfabriek Rana Plaza in Bangladesh 3 jaar geleden kreeg ik het niet meer over mijn hart om bij grote ketens en merken te shoppen die kinderarbeid en moderne slavernij in stand houden. Toen heb ik een knop omgedraaid en besloten deze economie niet meer te steunen. Sindsdien ben ik dus voor al mijn kleding, schoenen en accessoires (maar ook meubels, huisraad, servies,...) een fervente tweedehands shopper geworden.
En je verkleint er ook de afvalberg mee, dat is weer goed voor het milieu. Want er zijn zo veel spullen die we een nieuw leven kunnen geven of kunnen hergebruiken dat nieuw kopen niet (altijd) hoeft.
Ok, ik krijg dan natuurlijk de kritiek dat wanneer iedereen enkel nog tweedehands shopt, deze economie op zijn gat valt en er zo duizenden mensen werkloos worden. Nu zo'n vaart zal het heus niet lopen. Maar deze economie mag wel voelen dat ze verkeerd bezig is en dat mensen dit niet zo maar pikken! Fair trade economie ondersteunen doe ik dan natuurlijk weer wel. Je hebt leuke Fair Trade merken, maar ook twee Belgische ketens die goed op weg zijn en zich hebben aangesloten bij de Fair Wear Foundation. Dit is een foundation die met organisaties samenwerkt die werken aan correcte menswaardige werkomstandigheden (meer info vind je hier: http://www.fairwear.org/).
In België sloten JBC en Bel&Bo zich aan, ze zijn er nog niet helemaal, maar wel op de goede weg en ik moet eerlijk bekennen dat dit net iets betaalbaarder is dan de iets duurdere Fair Trade merken. Maar hoe meer mensen Fair Trade shoppen hoe betaalbaarder het wordt. Fair Trade zou gewoon de standaard moeten worden, iedereen verdient menswaardige werkomstandigheden en een eerlijk loon. En is het niet absurd dat we kledij kopen voor onze kinderen dat werd gemaakt door andere kinderen aan de andere kant van de wereld? Verdient niet ieder kind het om kind te kunnen zijn?
Voor iedereen alvast op weg te helpen, de hippe vintage shop Magnolia Thrift Store in Maastricht organiseert regelmatig een kilosale. Jaha! Betalen per kilo! Ik shopte er vorige keer deze twee leuke vintage jurkjes:
Het linkse jurkje had trouwens een grote vlek onderaan op't jurkje. Vlekken schrikken me nooit af! Voor zo'n goedkope prijs (voor deze twee jurkjes betaalde ik circa 8 euro) is het geen ramp om het naar de droogkuis te brengen zoals ik deed met deze coole vintage jas:
En kledij kan je altijd zelf inzepen met Ossegalzeep (te koop bij Kruidvat). Niets dat niet verdwijnt met Ossegalzeep. Ik kreeg er zelfs haarverf mee uit, uit een badjas.
Ook zo het jurkje links, even ingezeept en de vlek is helemaal weg.
Dus wie wil scoren per kilo, moet bij de Brandweer zijn in Maastricht waar Magnolia Thrift Store dit weekend een kilosale organiseert. En na het shoppen lekker lunchen bij de Brandweer Kantine.
Fijn (verlengd) weekend iedereen!
Goed pleidooi over tweedehands, Lore! Dankzij jou (en Kristof) ben ik ossegalzeep gaan proberen. Kan niet meer zonder!
BeantwoordenVerwijderen